fwto

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

UP(2009)


ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ :
ΠΑΙΡΝΩ ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΦΕΥΓΩ!
ΜΕ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΤΩΝ:Edward Asner,
Christofer Plummer,Jordan Nagai
Σκηνοθεσία:Pete Docter,Bob Peterson

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ:ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ


O κυριος   Fredricksen είναι ένας ξινός μοναχικός παππούλης που δεν συμπαθεί κανένα.
Απο την άλλη ο russel ειναι ένας ενθουσιώδης, πρόσχαρος και φιλικός πρόσκοπος,και κάνει το λάθος να χτυπήσει την πόρτα του κυρίου  Fredricksen.Αφού τον διώξει , ο ήσυχος αυτός γεράκος με τη βοήθεια εκαττομύρια μπαλονιών δεμένων στην οροφή του σπιτιού του θα κάνει ένα ταξίδι στην Ντια Αμερική, ένα ταξίδι που είχε υποσχεθεί στην γυναίκα του αλλά δεν έγινε ποτέ!Γρήγορα όμως θα ανακαλύψει πως στο ταξίδι αυτό υπάρχει ένας μικρός λαθρεπιβάτης, ο russel και μαζί πρόκειται να ζήσουν μια απίστευτη περιπέτεια!!

 H ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ

Τι να πρωτοπώ για αυτή την ταινία?καταρχάς όποιος δεν την έχει δει να τη δει οπωσδηποτε!!
ζήλεψα τόσο πολύ αυτό το σπίτι με τα μπαλόνια που θα ήθελα και γώ ένα!Αυτός ο δύστροπος παππούλης έχει χάσει τη γυναίκα του και μη θέλωντας να κλειστεί σε γεροκομείο αποφασίζει να την κάνει!χαχαχα!πόσοι απο μας δεν κάνουμε σχέδια?θα κάνω αυτό , θα κάνω εκείνο, αλλά τελικά για τους χίλιους μύριους λόγους τα χρόνια περνούν και κάποια όνειρα απλά μπαίνουν στο συρτάρι του μυαλού!!!
Οσο μεγαλώνουμε ο ενθουσιασμός και ο παρορμητισμός δίνουν τη θέση τους στην ασφάλεια, τη σύνεση ή ακόμη και την αμέλεια !!
Εδώ λοιπόν ο κύριος fredricksen μέσα από την αθωότητα των κινουμένων σχεδίων είναι ο τύπος ανθρωπου που υποσχέθηκε πάνω στην ορμή της νεαρής της ηλικίας να ονειρευτεί ένα ταξίδι με την αγαπημένη του γυναίκα που τελικά δεν έγινε ποτέ!
Από την άλλη ο russel είναι ένα νεαρό αγόρι ελαφρώς παραμελημένο που το μόνο που αποζητά είναι συντροφιά και πατρική στοργη!!Νομιζω πως το νεαρό της ηλικίας του είναι αυτό που δίνει τελικά την ώθηση στον ηλικιωμένο να ολοκληρώσει το ταξίδι του!
Μια πάρα πολύ γλυκια και ευχάριστη ταινία φωτεινή με ζωηρά χρώματα και πάρα πολλά συναισθήματα να σε κατακλύζουν και πολλά πολλά μηνύματα!
one of the best animation movies , αφιερωμένη στα χαμένα μας όνειρα που δεν έγιναν ποτέ πραγματικότητα!!!!!!



Η ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΜΟΥ

ΘΑ ΓΕΛΑΣΩ?(ΓΕΛΙΟ)-4\5
αρκετά!

ΘΑ ΚΛΑΨΩ(ΚΛΑΜΑ)-3\5 
συγκινητικό

ΘΑ ΘΕΛΩ ΚΑΡΔΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΕΣ?(ΑΙΣΘΗΜΑ-SEX)-2\5
η συγκινητική και τρυφερή αγάπη ενος μικρού προσκόπου και ενος ηλικιωμένου

ΘΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΩ ΠΟΥ ΠΑΜΕ ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ?(ΣΚΕΨΗ)-4\5 
μοναξιά,τρίτη ηλικία,φιλία, πατρική στοργή,χαμένα όνειρα....

ΘΑ ΚΛΕΙΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ?(ΦΟΒΟΣ - ΒΙΑ)-0\5 
όχι καλέ!

ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΙΡΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΘΟΝΗ?(ΔΡΑΣΗ-ΑΓΩΝΙΑ)-4\5 
αχ τόσο γλυκιά!και γω θέλω σπίτι με μπαλόνια!

ΘΑ ΔΩ ΑΣΤΕΡΑΚΙΑ?(ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΕ)-5\5 αριστούργημα

ΘΑ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΩ?(SOUNDTRACK)-5\5 
πολύ γλυκιά μουσική!

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ-8,5\10



2 σχόλια:

  1. Ενδιαφέρον... Ό,τι και να πω είναι λίγο... Ναι είναι το αγαπημένο μου animation movie με απειροελάχιστη διαφορά από Wall-E... Ναι το είδα και τρελάθηκα.. Αλλά θα προσπαθήσω να μπω στην θέση σας φίλτατοι συντάκτες του Eulogison To Cinema και να είμαι πραγματικά αντικειμενικός σε όσα πω...

    Η ταινία όντως παίρνει ένα ατόφιο 10άρι για το animation και ένα ακόμη για ένα εκπληκτικό soundtrack που σε συνεπαίρνει... Δεν έχω βάλει ποτέ 10άρι σε σύνολο για μία ταινία, ούτε στις χιλιοπαιγμένες και πολυαγαπημένες μου. Έτσι δεν θα βάλω ούτε εδώ.. Προσωπικά θα του έβαζα σαν γενική εικόνα ένα 9.5! Αυτό που κατάφερε το Up ίσως να μην το έχει καταφέρει ποτέ και κανένα άλλο κινούμενο σχέδιο... Να το βλέπουν παιδάκια και να λιώνουν στο γέλιο και να βλέπεις ένα πανέμορφο χαμόγελο στα χείλη τους, να το βλέπουν και οι μεγάλοι και να βουρκώνουν.. Δεν ξέρω πόσοι την πατήσατε, δεν ξέρω αν το παραδέχεστε ή φοβάστε να το παραδεχτείτε μην σας πάρουν με τις ντομάτες, αλλά εγώ βούρκωσα όταν την είδα την ταινία..

    Χάρηκα ιδιαίτερα που έβαλαν κεντρικό χαρακτήρα έναν της τρίτης ηλικίας δίπλα σε έναν προσκοπάκο μπόμπιρα με απίστευτη και γλυκύτατη στρογγυλόφατσα! Τυχαίνει γενικότερα να είμαι πολύ ευαισθητοποιημένος όσων αφορά την τρίτη ηλικία και με έκανε να σκεφτώ πάρα πολλά η ταινία.. Για να μην κουράζω περισσότερο τους αναγνώστες, προσωπικά σαν την φίλη μου την Κατερίνα, το θεωρώ ένα -ας μου επιτραπεί η έκφραση- πραγματικό "διαμάντι" του σύγχρονου κινηματογράφου..

    Καλά είναι τα γέλια, καλά είναι και τα δράματα, αλλά ίσως σιγά σιγά θα πρέπει να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε περισσότερο ποιοι είμαστε και πού βαδίζουμε, έστω από τέτοιες απλές ταινίες βγαλμένες από την ζωή...

    Με εκτίμηση, Μάρκος :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ShareThis