Υπόθεση : Αυτή είναι η ιστορία της Emily Rose (Jennifer Carpenter). Η Emily είναι ένα νεαρό κορίτσι που φοιτά στο πανεπιστήμιο και όπως αποκάλυψε στον ιερέα Moore (Tom Wilkinson), έχει καταλειφθεί από έναν δαίμονα. Λίγες μέρες μετά τον εξορκισμό της η κοπέλα πεθαίνει, με αποτέλεσμα οι ευθύνες να πέσουν στο ιερέα, ο οποίος προφυλακίζεται και δικάζεται. Σύμμαχος του, σε αυτόν τον δικαστικό αγώνα, η αγνωστικίστρια Erin Bruner (Laura Linney) που αναλαμβάνει να εξιχνιάσει το μυστήριο του θανάτου της Emily και που η επιτυχία της σε αυτή την δίκη θα ενισχύσει την θέση της στην εταιρία που εργάζεται. Σύντομα όμως η Erin θα καταλάβει πως υπάρχουν σκοτεινές δυνάμεις που πέφτουν πάνω από την δίκη και αντιλαμβάνεται πως οι ελπίδες για να αθώωση τον ιερέα είναι ελάχιστες.
Με μια κουβέντα : Ακόμα και αν δεν θέλεις, θα τρομάξεις.
Γενικά : Μπορώ να πω ότι αυτή η ταινία είναι πολύ καλή για το είδος της, επειδή δεν είναι καθαρόαιμο θρίλερ. Όλη η ιστορία του εξορκισμού μας παρουσιάζεται αποσπασματικά μέσα από μια δίκη, όπου συνήγοροι, κατήγοροι και μάρτυρες, καλούνται να πουν την δική τους άποψη και εμπειρία πάνω στον θέμα του εξορκισμού της Emily. Έτσι βλέπουμε σκηνές τρόμου φορτισμένες με γερές δόσεις δικαστικού δράματος. Κατά την ταπεινή μου άποψη πιστεύω ότι είναι πολύ καλύτερο από τον πρωταρχικό ¨Εξορκιστή¨, πράγμα που οφείλεται στα εφέ του έργου, στο δικαστικό δράμα που ανέφερα παραπάνω, άλλα κυρίως στο απόκοσμο βλέμμα της πρωταγωνίστριας Jennifer Carpenter. Η ταινία επίσης έχει ένα πολύ μεγάλο καλό, δεν κουράζει τα νεύρα του θεατή με συνεχόμενες απανωτές σκηνές τρόμου, τον αφήνει να χαλαρώσει για λίγο και αμέσως μετά σε τινάζει στο ταβάνι. Το τέλος της ταινίας αν και λυτρωτικό για τους ήρωες, σίγουρα αφήνει το κοινό με ένα περίεργο αίσθημα, ότι δεν έχει ακόμα τελειώσει και εσύ να περιμένεις κι άλλο. Πάντως αν θέλεις μια ταινία για να τρομάξεις, πιστεύω ότι αυτή θα κάνει την δουλειά της. Να φανταστείς ότι μια φίλη μου που είδε την ταινία φοβόταν να μείνει ξύπνια μέχρι τις τρεις το βράδυ, γιατί σύμφωνα με το έργο, εκείνη είναι η ώρα που βγαίνουν οι δαίμονες παγανιά. Σύμφωνα λοιπόν με αυτή την συγκλονιστική μαρτυρία πιστεύω να σε έψησα για να την δεις. Α! παραλίγο να ξεχάσω να σου πω ότι η ταινία βασίζεται ελαφρώς σε αληθινά γεγονότα, άλλα αυτό δεν σημαίνει και τίποτα, γιατί σχεδόν όλα τα θρίλερ στις μέρες μας βασίζονται σε αληθινές ιστορίες.
Η Ατάκα : Emily Rose: «Οι άνθρωποι λένε πως ο θεός έχει πεθάνει, άλλα τι θα σκεφτούν όταν τους δείξω τον διάβολο;».
Ποιον θα έπαιζα : Να μην κάνω την Emily;
Αγαπημένη σκηνή : Η σκηνή όπου η Emily βγαίνει από το σπίτι της και ξανανοίγεται στους αγρούς και κάτω από ένα δέντρο μέσα στην ομίχλη συναντά την Παναγία.
Χειρότερη σκηνή : Το τέλος με ξενέρωσε, ήθελα κι άλλο.
Δες την : Αν σου αρέσουν οι ιστορίες με εξορκισμούς, αν σου αρέσουν τα δικαστήρια και αν πολύ απλά θέλεις να τρομάξεις.
Μην την δεις : Αν χαλιέσαι με το κόψιμο της αγωνίας, που διακόπτεται από δικαστικές αγορεύσεις.
Με ποιον να την δεις : Τους ατρόμητους φίλους σου.
Μην την δεις με : Την κοπέλα σου, που μπορεί να φοβάται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου