Πρωταγωνιστούν: Michelle Williams, Eddie Redmayne, Kenneth Branagh
Σκηνοθεσία: Simon Curtis
Εναλλακτικός τίτλος: "Μια εβδομάδα με τον "Μύθο..."
Υπόθεση: Εν έτει 1956 ο, αριστοκρατικής και ευκατάστατης καταγωγής, 23χρονος νεαρός Colin Clark, έχει βαλθεί να αποδείξει στην οικογένειά του ότι μπορεί να κάνει κάτι και αυτός μόνος του και να σταθεί στα πόδια του χωρίς την βοήθειά τους. Έτσι, αποφασίζει να κυνηγήσει το όνειρό του και να ασχοληθεί με τον χώρο του κινηματογράφου, που τόσο θαύμαζε. Καταφέρνει να συμμετάσχει, ως 3ος βοηθός σκηνοθέτη, στην νέα ταινία του σαιξπηρικού και θρυλικού, για την εποχή εκείνη, ηθοποιού Sir Laurence Olivier, με συμπρωταγωνίστρια την, άκρως, ανερχόμενη σταρ του Χόλιγουντ και σύμβολο του σεξ, Marilyn Monroe, η οποία έχει βαλθεί να αποδείξει ότι είναι κάτι παραπάνω από μια αισθησιακή ηθοποιός και να κερδίσει έτσι το σεβασμό του Χόλιγουντ και ως προς το ταλέντο της. Η ταινία λέγεται "The Prince and the Showgirl" αλλά από την αρχή οι σχέσεις μεταξύ των πρωταγωνιστών είναι τεταμένες, όχι μόνο λόγω της διαφορετικής αντίληψής και αντιμετώπισής τους σχετικά με την τέχνη της υποκριτικής, αλλά και λόγω της ιδιότροπης και εύθραυστης ψυχολογίας της Marylin, η οποία συχνά επιβαρύνει την ροή και το πρόγραμμα των γυρισμάτων της ταινίας. Τότε, αναλαμβάνει να κατευνάσει τα πνεύματα ο νεαρός Clark και έτσι, περνάει μία αξέχαστη εβδομάδα στο πλευρό της Marilyn, γνωρίζοντας και την ανθρώπινη, πιο ευάλωτη, πλευρά της...
Για πες, για πες: Πάντα με γοήτευαν οι ταινίες εποχής και όσες βασίζονταν σε πραγματικά γεγονότα και πρόσωπα και που αποτυπώνουν μία άλλη εποχή. Έτσι και με αυτή την ταινία, από την πρώτη στιγμή που έπεσε στην αντίληψή μου, μου έκανε "κλικ" και μου είχε εξάψει την περιέργεια να δω περί τίνος πρόκειται, βρε αδερφέ!!! Βέβαια, ήταν φοβερά ιντριγκαδόρικο και το γεγονός ότι μιλούσε για την πλέον πασίγνωστη και κερδοφόρα, ακόμη και μετά από μισό αιώνα σχεδόν που χει περάσει από τον θάνατό της, και θρυλική Marilyn Monroe, που, αν και δεν έχω δει ποτέ μου ολοκληρωμένη κάποια ταινία της, παρόλα αυτά είναι σαν να την ξέρω καλύτερα και από τους πιο αγαπημένους μου ηθοποιούς, των οποίων τις ταινίες παρακολουθώ συστηματικά!! Τόσο καλοδιατηρημένος και άψογος είναι ο μύθος της από το Χόλιγουντ δηλαδή!!! Βέβαια, δεν σας κρύβω ότι με ξένισε εξ'αρχής το γεγονός ότι επιλέχθηκε να την υποδυθεί η Michelle Williams, μία ηθοποιός που πρωτογνώρισα από το ανεπανάληπτο σήριαλ των μαθητικών μου χρόνων, το "Dawson's Creek", στο οποίο πρωταγωνιστούσε και η άγνωστη, τότε, και διάσημη (;), τώρα, σύζυγός του Tom Cruise, η Katie Holmes!!! Ομολογώ, λοιπόν, πως και στο εν λόγω, σήριαλ αλλά και γενικότερα στην μετέπειτα πορεία της Williams, έχω παρατηρήσει κάτι που με ενοχλεί αφάνταστα: το αποκαλώ: "το μετέωρο βλέμμα της αγελάδας"!! Τι εννοώ με αυτό; Έχετε παρατηρήσει ποτέ, είτε στον εαυτό σας είτε στους γύρω σας, κάποιες στιγμές, που απλά χάνεστε ρε παιδί μου! Κολλάτε και κοιτάτε με γουρλωτά και θεάνοικτα μάτια σε ένα σημείο αλλά στην ουσία δεν βλέπετε τίποτα και απλά είστε χαμένοι στις σκέψεις σας; Η', απλά, δεν σκέφτεστε τίποτα απολύτως και κάθεστε μουδιασμένοι και κενοί, σαν μαστουρωμένοι; Εεε... Αυτό λοιπόν, είναι το λεγόμενο "μετέωρο βλέμμα της αγελάδας"! Και η εν λόγω ηθοποιός, μου το βγάζει συνέχεια αυτό το αίσθημα! Συχνά μου μοιάζει άχρωμη, άτονη, άνευρη στις ερμηνείες της! Φταίει το βλέμμα, φταίει η κάτασπρη και ελαφρώς παχουλή κεφάλα της, με τα φουσκωμένα μάγουλα που μου προκαλούν αυτή την εντύπωση; Δεν ξέρω!! Αλλά, ενώ την λες και καλή, ωστόσο κάτι πάνω της και στην ερμηνεία της σε χαλάει! Έτσι και δω, κάτι σε χαλούσε! Ειδικά δε, στις σκηνές που είχε να υποδυθεί την Marilyn Monroe, την θρυλική και ναζιάρα, την σαγηνευτική, προκλητική και γεμάτη σεξ-απίλ, το σύμβολο του σεξ που μαγνήτιζε και μάγευε με την ομορφιά της και την χάρη της όλο (μα όλο!!!) τον ανδρικό πληθυσμό και που την καθιέρωσε, μέχρι και σήμερα, σε ένα από τα μεγαλύτερα σύμβολα του σεξ και διαχρονική σταρ του σινεμά...Εεε, εδώ λοιπόν, μπορώ να πω ότι η μεταμόρφωση δεν ήταν και πολύ επιτυχημένη! Διότι (και αλίμονο! ποια είμαι εγώ να την κρίνω;), ναι μεν είναι η ίδια μια αρκετά όμορφη γυναίκα, αλλά, επ' ουδενί, δεν φτάνει (θα έλεγα μάλιστα ότι, οριακά αγγίζει ώστε να καταφέρει να μην γελοιοποιηθεί!) την λάμψη, το ταμπεραμέντο και την τσαχπινιά της θρυλικής Marilyn!!! Διότι, στο άλλο μέρος της ταινίας, όπου βλέπουμε την πιο ανθρώπινη και ευάλωτη πλευρά της Marilyn, όπου είναι ευάλωτη, ανασφαλής, δυστυχισμένη, προβληματική, περιτριγυρισμένη από ψεύτικους "φίλους" και κόλακες οι οποίοι, απλά της χρυσώνουν το χάπι, ώστε να κερδίσουν, ο καθένας ότι μπορεί περισσότερο, από το "χρυσωρυχείο" αυτό που λεγόταν Marilyn Monroe, και που την κρατούσαν σε καταστολή μπουκώνοντας της με χάπια, προκειμένου να κατασταλάξουν τις ανησυχίες και τις αδυναμίες της, η Michelle Williams, υποδυόμενη αυτή την πλευρά της Marilyn, είναι πολύ καλή και, παραδόξως, αρκετά εκφραστική!!! Κατά τ'άλλα, έχουμε ένα απλό και συνηθισμένο σενάριο, χωρίς πρωτοτυπία ιδιαίτερη ή κάποια δυνατή στιγμή ή ανατροπή, οπότε παρακολουθούμε ανώδυνα και ευχάριστα την ταινία (αλλά, παράλληλα, και χωρίς ιδιαίτερα μεγάλες προσδοκίες απ'αυτήν...), το υπόλοιπο καστ είναι αρκετά καλό, με τον Kenneth Branagh να δίνει ακόμη μία πολύ καλή ερμηνεία, αλλά μιας και δεν γνωρίζω τίποτα για τον ηθοποιό που υποδύθηκε, τον Laurence Olivier, δεν μπορώ να προβώ σε οποιαδήποτε σύγκριση ή ομοιότητα μαζί του! Γενικά, και αυτή η ταινία που έφτασε φέτος μέχρι τα Oscars, είχε το χαρακτηριστικό που είχαν και οι υπόλοιπες ταινίες που την πλαισίωναν την βραδιά εκείνη: ήταν μία μέτρια ταινία με καλές, όμως, ερμηνείες! Οπότε δες την, αν δεν έχεις να κάνεις κάτι καλύτερο, μην την δεις αν έχεις να κάνεις κάτι καλύτερο ή αν περιμένεις να δεις μία εξαιρετική ταινία!
Με αρέσει: Που, ναι μεν την θάβω εδώ λίγο, αλλά καταβάθως χαίρομαι που από το "Dawson's Creek" κατάφερε και εξελίχθηκε τόσο ώστε, έφτασε σήμερα, να έχει στο ενεργητικό της 3, παρακαλώ, υποψηφιότητες για Oscar! Όχι σαν κάποιες άλλες που γίνανε γνωστές απλά και μόνο γιατί παντρεύτηκαν έναν μεγαλο-αστέρα του Χόλιγουντ! Ακούς Katie;;;
Δεν με αρέσει: Είπαμε...που αυτό το "βλέμμα", παρόλα αυτά, δεν κατάφερε να το αποβάλλει από πάνω της...
Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Εεε...μιας και ανέφερα την πορεία της Williams στα Oscars, να πω απλά ότι αυτή που υποδύθηκε στην εν λόγω ταινία, ( η Marilyn εννοώ καλέ!!!) δεν προτάθηκε ποτέ στην, σύντομη αλλά συναρπαστική, ζωή της για κάποιο Oscar!!! Εεε...είπαμε! Δεν ήταν και "τέρας" ερμηνείας η συγχωρεμένη! Αν και πήρε Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία της στην ταινία "The Prince and the Showgirl"!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου