Arthur

Υπόθεση : Ο Arthur (Russell Brand) είναι ένας κακομαθημένος ενήλικας, έχει τρομερά πλούτη από την οικογένεια του και συμπεριφέρεται ανάρμοστα σε κάθε ευκαιρία ντροπιάζοντας την μητέρα του και ταλαιπωρώντας την νταντά του Hobson (Helen Mirren). Κάποια στιγμή και παρακινημένη από την Susan (Jennifer Garner), η μητέρα του Arthur του δίνει τελεσίγραφο σύμφωνα με το οποίο ή θα παντρευτεί την Susan και θα έχει όσα λεφτά θέλει ή θα απαρνηθεί την κληρονομία του και θα πεθάνει στην ψάθα. Μη θέλοντας να χάσει την περιουσία του ξεκίνα τις προετοιμασίες του γάμου του με την Susan αλλά κάπου εκεί γνωρίζει την γλυκιά και μελιστάλαχτη Naomi (Greta Gerwig) και όλα αλλάζουν.

Με μια κουβέντα : Τι στο διάολο συμβαίνει με την πάρτη του Russell Brand

Γενικά : Καταρχήν ποιος υνιά αυτός ο τύπος; Ρωτάω προχθές την Blogσυναγωνίστρια/συντάκτρια Κατερίνα και μου απάντα με μεγάλη φυσικότητα: «Κάλε, είναι ο άντρας της Katy Perry!»…και;;; Κάτι άλλο σχετικά με αυτόν τον τύπο δεν ξέρουμε; Ποιος είναι, από πού είναι, γιατί μπήκε στον κινηματογράφο, γιατί κάνει ταινίες μαζί του η Helen Mirren (δυο μέχρι στιγμής) , γιατί πρέπει εγώ να τον βλέπω και κυρίως γιατί πρέπει εγώ να τον ακούω. Είχα πολλά χρονιά να αντιπαθήσω έτσι έναν κινηματογραφικό χαρακτήρα, νομίζω ότι η τελευταία φόρα ήταν με τον Jude Law στην ταινία ¨Alfie¨ και αυτό γιατί ο Jude ήταν κρετίνος. Εδώ τον Russell Brand τον μίσησα γιατί είχε όλα τα λεφτά του κόσμου, δεν ήταν διανοητικά καθιστεριμενος και παρόλα αυτά ήταν ένας 35άρης (και λίγα λέω) με συμπεριφορά 16χρονης κοπελίτσα που ήθελε τα πάντα στα πόδια της. Ε τώρα πες μου δεν τον πλακώνεις στο ξύλο; Ταλέντο δεν ξέρω αν έχει σαν ηθοποιός, δεν ξέρω αν μπορεί να παίξει σοβαρούς ή δραματικούς ρόλους, πάντως στην κωμωδία είναι πολύ ενοχλητικός, σαν να σε ζορίζει με τις βλακείες του να γελάσεις και ίσως να έχουν και άλλοι την ίδια άποψη με μένα, γιατί η ταινία μόνο θραύση δεν έκανε. Ο μόνος λόγος που την είδα είναι γιατί κάπου στο βάθος εμφανίζεται η Jennifer Garner που μου είχε λείψει και η Helen Mirren που είναι θεότητα. Το έργο λοιπόν δεν είναι καλό, όλη την ώρα βλέπεις αυτή την αντιτουριστική φάτσα του Russell να πίνει, να κάνει σεξ, να ξοδεύει αλόγιστα και να μιλά σαν καθυστερημένο. Αυτό το ζαβό λοιπόν αναγκάζεται να διαλέξει ανάμεσα στα λεφτά και στην φτώχεια, εννοείτε διαλέγει τα λεφτά αλλά γνωρίζει την Naomi που την υποδύεται η Greta Gerwig, που αντιπροσωπεύει την ήρεμη γλυκιά ζωή που δεν είχε πότε του ο Arthur. Η Greta Gerwig ενημερωτικά είναι άθλια, καθόλου συναισθηματική, λίγο στον κόσμο της και καθόλου μα καθόλου καλή στον ρόλο της. Για τον Russell Brand είπαμε νομίζω πάρα πολλά, η Jennifer Garner έχει έναν νευρωτικό και υστερικό ρόλο οπότε την αφήνουμε στην άκρη και κρατάμε το μόνο κάλο του έργου, την Helen Mirren. Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει γιατί ολόκληρη Mirren δέχτηκε να παίξει σε αυτό το έργο; Είναι πραγματικά κρίμα να την βλέπεις δίπλα στον ζαβό, να προσπαθεί να ανταπεξέλθει στον ρόλο της που είναι το άκρως αντίθετο από τον Arthur. Βασικά η Mirren η μοναδικός λόγος που αξίζει να δει κανείς το έργο, γιατί έχει ένα μέτρο, και σε κάποιο σημείο κάνει την ταιναι πολύ συναισθηματική και συγκινητική, αλλά τσουπ πετάγεται ο Brand και τα κάνει μπάχαλο. Κλείνοντας, σου εφιστώ την προσοχή, να είσαι πολύ διστακτικός όταν θα πέσει στα χέρια σου η ταινία και να σκεφτείς περισσότερο από το συνηθισμένο για το αν αξίζει να την δεις.

Η Ατάκα : Arthur: «Δεν πρέπει να παντρευτούμε… δεν έχουμε τίποτα κοινό. Εσύ αγαπάς τα άλογα, εγώ δεν τα εμπιστεύομαι. Τα παπούτσια τους είναι μόνιμα. Ποιος μπορεί να δεσμευτεί για πάντα με ένα παπούτσι;»

Ποιον θα έπαιζα : Αν έπρεπε να διαλέξω θα έπαιζα την Hobson.

Αγαπημένη σκηνή : Όλες οι σκηνές με την Helen Mirren γιατί είχε και τις πιο καυστικές ατάκες.

Χειρότερη σκηνή : Όλες οι σκηνές που παίζει ο Russell Brand.

Δες την : Πραγματικά δεν ξέρω τι να γράψω εδώ…

Μην την δεις : Για να γλιτώσεις από 2 βασανιστικές ώρες.

Με ποιον να την δεις : Με μερικούς αχώνευτους γνωστούς σου που θες να βγεις από κάποια υποχρέωση, βαλε την ταινία να παίζει και εσύ σιγά σιγά φύγε από το δωμάτιο.

Μην την δεις με : Άτομα που σέβεσαι το χιούμορ τους.