Υπόθεση : Είμαστε στα τέλη της δεκαετίας του 80’, η Wall Street καλπάζει και όλοι συμπεριφέρονται σαν να έχουν κερδίσει το Τζόκερ. Αντίθετα με την έξαρση υλισμού που υπάρχει γύρω του, ο Matt Franklin (Topher Grace) ένας ταλαντούχος και πολλά υποσχόμενος απόφοιτος του MIT, αρνείται την δουλειά σε ένα εργαστήριο και πηγαίνει να δουλέψει στην ταπεινή θέση του Βιντεοκλαμπατζή. Ο καλύτερος φίλος του ο Barry (Dan Fogler) μόλις απολύθηκε από την αντιπροσωπία αυτοκινήτων, η αδελφή του Wendy (Anna Faris) φοβάται να πάει να σπουδάσει γιατί θα στεναχωρηθεί ο γκόμενος της και κάπου εκεί σκάει μύτη η Tori (Teresa Palmer) ο κρυφός έρωτας του Matt. Τώρα σε ένα τρελό και ξέφρενο βραδύ όλα θα βγουν στην φόρα και οι ζωές όλων θα αλλάξουν με εκρηκτικά αποτελέσματα.
Με μια κουβέντα : Ντύσου πρόχειρα και λούσου με παγιέτα!
Γενικά : Οι ταινίες που απεικονίζουν την τραγικότητα που έφερε μαζί της η δεκαετία του 80’ μου αρέσουν πολύ. Είναι σαν να βλέπεις έναν άλλον κόσμο, γεμάτο στρας, γκλαμ, βάτες, λακ, και μπόλικη μουσική που μισής να λατρεύεις. Η ταινία μου άρεσε πάρα πολύ, γέλασα αρκετές φορές και την ευχαριστήθηκα, βεβαία μπορεί πολλά σημεία της να είναι τρελά κινηματογραφικά κλισέ, όπως ο νεαρός φύτουκλας που είναι ερωτευμένος με την κουκλάρα του σχολειού, αλλά την στιγμή που όλα αυτά τα κλισέ παρουσιάζονται με φόντο την κουλτούρα του 80’ δεν σε νοιάζει και πολύ. Λοιπόν σε μια ταινία γυρισμένη με την νοοτροπία εκείνης της εποχής θα πρέπει να περιμένεις όπως είναι φυσικό μπόλικη μουσική, μπορείς λοιπόν να ακούσεις το τραγικό ¨Video Killed The Radio Star¨, το αγαπημένο ¨Bette Davis Eyes¨, το πωρωτικό ¨Safety Dance¨ και τον ύμνο ¨Live is life¨. Από αυτό ας περάσουμε στα ρούχα, τα λίκρα λαμέ φορέματα, τις λεοπαρδαλέ γραβάτες και τα φουρό πουκαμίσα που σκάνε σαν στιλιστική βόμβα στα μούτρα σου, αλλά κακά τα ψέματα είναι κάτι που σου άρεσε να βλέπεις και να κοροϊδεύεις και ας είχες κάνει και εσύ περμανάντ! Λοιπόν πάμε τώρα στην ιστορία, εδώ έχουμε τον Matt, καλούτσικο παλικάρι, προφανώς πανέξυπνο που δεν θέλει να επακολουθήσει την δουλειά που σπούδαζε και έτσι ξεκίνα από τα χαμηλά. Κάπου εκεί συναντά τον παλιό του ερώτα και της λέει ψέματα, ότι είναι οικονομολόγος και πλούσιος. Μαζί με τον κολλητό του και την αδελφή του (άλλα σούργελα και αυτοί) βγαίνουν σε ολονύχτια πάρτι, γλεντάνε, χωρίζουν, παντρεύονται, κάνουν σεξ, παίρνουν ναρκωτικά, μαλώνουν, τα βρίσκουν, ότι ακριβώς κάνουν όλοι οι 20άριδες που σιγά σιγά μπαίνουν στην άγρια ενήλικη ζωή. Το σενάριο είναι καλογραμμένο, έχει έξυπνες ατάκες και αποτυπώνει με επιτυχία το πνεύμα της εποχής, η σκηνοθεσία είναι και αυτή ικανοποιητική δημιουργώντας ένα περιβάλλον τόσο προσεγμένο στην λεπτομέρεια που κάνει την ταιναι σαν να βγήκε την δεκαετία του 80’ με καλύτερη εικόνα και ήχο. Οι ερμηνείες ήταν ικανοποιητικές σε γενικές γραμμές από όλους τους συντελεστές, βεβαία ο πιο κωμικός ρόλος είναι αυτός του φίλου Barry που τον υποδύεται ο Dan Fogler, γνωστό κωμικό μούτρο της Αμερικής. Αυτά τα ολίγα για την ταινία, είναι ωραία, δροσερή, καλοκαιρινή, αστεία και παρεϊστικη, πιστεύω ότι αξίζει να την δεις για να γελάσει και λίγο το χειλάκι σου.
Η Ατάκα : Barry: «Είσαι καυτή… σου γρυλίζω, σαν λιοντάρι, λιοντάρι της ζούγκλας, γρρρ»
Ποιον θα έπαιζα : Αυτόν που πέρασε καλύτερα σε όλη την ταινία, τον Barry.
Αγαπημένη σκηνή : Μου άρεσε πολύ η σκηνή οπού ο Barry μαζί με έναν άλλον έκαναν χορευτική αναμέτρηση.
Χειρότερη σκηνή : Δεν έχω.
Δες την : Γιατί έχει φοβερό Soundtrack, έχει έξυπνο σενάριο, συμπαθητικούς ηθοποιούς και γιατί είναι η επιτομή του 80!
Μην την δεις : Αν νομίζεις ότι η ταινία σατιρίζει το 80, άλλα δεν είναι καθόλου έτσι!
Με ποιον να την δεις : Με κολλητούς σε ένα πάρτι φόρο τιμής στην δεκαετία της βάτας.
Μην την δεις με : Άτομα που φύρανε ακόμα βάτες, όπως η γιαγιά μου για παράδειγμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου