Υπόθεση : Η αληθινή ιστορία του Ισπανού Ramón Sampedro (Javier Bardem), ενός τετραπληγικού άντρα που πάλεψε για 26 χρονιά με τα ισπανικά δικαστήρια για να αποκτήσει το δικαίωμα της ευθανασίας. Η ιστορία μας ξεκίνα την στιγμή που ο Ramón γνωρίζει την δικηγόρο του, Julia (Belén Rueda), η οποία πάσχει και εκείνη από μια εκφυλιστική ασθένεια. Παράλληλα η Rosa είναι μια απλή καθημερινή κοπέλα που ακούει για τον αγώνα του Ramόn και προθυμοποιείτε να τον βοηθήσει. Η σχέση αυτών τον δυο γυναικών με τον Ramón θα τους αλλάξει την συμπεριφορά και την οπτική τους απέναντι στο αίτημα της ευθανασίας ενός τετραπλυγικού ατόμου.
Με μια κουβέντα : Τελικά ποιος είναι ο σωστός όρος, ευθανασία ή αυτοκτονία;
Γενικά : Πω πω τι στενοχώρια ήταν και αυτή βραδιάτικα, μα καλά γιατί δεν βρήκα μια ισπανική κωμωδία σε ολόκληρο ισπανόφωνο αφιέρωμα; Αυτόν τον μήνα το δράμα πήγε και ήρθε και ήρθε και κόρωσε με αυτή την ταινία. Εδώ έχουμε μια αληθινή ιστορία ενός άνθρωπου που μια ωραία πρωία και για να εντυπωσιάσει μια γυναίκα (όπως υποπτεύομαι) έκανε swan dive σε ρηχό μέρος και κάπως έτσι έσπασε τον σβέρκο του και έμεινε παράλυτος από τον λαιμό και κάτω. Αυτός ο άνθρωπος πάρα τις όποιες φυσικές δυσκολίες που είχε να αντιμετωπίσει, εξαιτίας της κατάστασης του, αποφάσισε να πεθάνει, καθώς θεωρεί πως ο θάνατος σε μια τέτοια περίπτωση θα ήταν ελευθερία, όχι μονό για τον ίδιο, αλλά και για την οικογένεια του, που 26 ολόκληρα χρονιά βασανίζεται. Λοιπόν η ταινία δεν είναι και ότι πιο ευχάριστο υπάρχει στο video club της γειτονιάς σου αλλά είναι μια ταινία που θα σε κανει να σκεφτείς για την κοινωνία στην οποία ζούμε. Άραγε εσύ τι θα έκανες στην περίπτωση αυτού του άνθρωπου (χτύπα ξύλο, βέβαια), ίσως να πεις ότι δεν θα σκεφτόσουν την αυτοκτονία και θα το έπαιζες δυνατός, αλλά αγαπητέ απ’ έξω από το χορό πολλά τραγούδια λέγονται. Από την άλλη μπορείς να μπεις στην θέση ενός ατόμου που είναι δίπλα σε έναν τετραπληγικό που ζητά συνεχώς τον θάνατο του, σε εκείνη την περίπτωση τι θα έκανες, πως θα αντιδρούσες, θα τον βοηθούσες να βρει την ηρεμία του ή θα έπραττες συμφώνα με τους ηθικούς κώδικες της σημερινής κοινωνίας μας; Τέλος πάντων μακριά από μας και μόνο σε ταινίες να τα βλέπουμε, σε ταινίες όπως και αυτή με μπόλικο συναισθηματισμό, μουντά και άχρωμα σκηνικά και βαθιές ερμηνείες. Την σκηνοθεσία υπογράφει ο αγαπημένος μου Alejandro Amenábar, ένας σκηνοθέτης που έκανε το σκοτεινό και γοτθικό ¨Οι Άλλοι¨ και το απίστευτο ΙστορικοΠνευματικοΣυναισθηματικό ¨Agora¨, οπότε καταλαβαίνεις πως η εικόνα και τα πλάνα μιλούν από μόνα τους για την ιστορία του Ramón. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο συναντάμε τον Javier Bardem που την αμαρτία μου θα την πω, δεν περίμενα να είναι τόσο κάλος, ερμήνευσε τον ρόλο του με ατύπωτη δύναμη ψυχής που σε συγκινεί και ταρακούνα την ψύχη σου. Δίπλα του η αγαπητή Belén Rueda που την θυμάσαι από τα εκπληκτικά ατμοσφαιρικά θρίλερ ¨Τα Μάτια της Τζούλιας¨ και ¨Ορφανοτροφείο¨, εδώ έχει εν μέρη μικρότερο και δεύτερο ρόλο αλλά δίνει δυνατό παρόν με την ερμηνεία της. Η μουσική είναι τρομερή, η φωτογραφία με τα θαλασσινά τοπία μαγική, το σενάριο συγκινητικό όσο δεν πάει, να τρέχει το δάκρυ ποτάμι. Όλα αυτά λοιπόν σε μια ταινία που πήρε 14 από τα 15 βραβεία Goya (τα Ισπανικά Oscar), αλλά φυσικά και από τα Oscar δεν έφυγε με αδεία τα χέρια αφού πήρε το βραβείο καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, οπότε έχεις αρκετούς λογούς νομίζω για να δεις αυτή την όμορφη ταινία.
Η Ατάκα : Ramón Sampedro : «Μόνο ο χρόνος και η εξέλιξη της συνείδησης θα δείξουν αν το αίτημα μου είναι λογικό ή όχι»
Ποιον θα έπαιζα : Βασικά, όλοι οι χαρακτήρες του έργου μπλέκονται σε μια κατάσταση που είναι τρομερά δύσκολη για να πεις ότι θα ήθελες να είσαι στην θέση τους.
Αγαπημένη σκηνή : Μου άρεσε η σκηνή όπου βλέπουμε τον Ramón με την δύναμη της φαντασίας του να σηκώνεται από το κρεβάτι του, να πηδά από το παράθυρο και να πέτα προς την θάλασσα, οπού εκεί συναντά την Julia.
Χειρότερη σκηνή : Όταν η Julia επιστρέφει στο σπίτι του Ramón αλλά παράλυτη από την μέση και κάτω εξαιτίας της ασθένειας. Αυτό λοιπόν που με ενοχλείσαι είναι πως πήγε και έμεινε σε ένα σπίτι του οποίου οι ένοικοι είχαν ήδη να φροντίζουν έναν τετραπληγικό και πήγε και αυτή και φορτώθηκε σε ξένους ανθρώπους, η γαϊδούρα!
Δες την : Γιατί είναι μια υπέροχη ταινία, με τρομερές ερμηνείες κυρίως από τον Javier Bardem, έχει και γαμώ τα Soundtrack, όμορφη σκηνοθεσία, γιατί βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και φυσικά γιατί είναι μια ταινία που θα σε κανει να σκεφτείς για όσα έδειξε και είπε.
Μην την δεις : Αν δεν μπορείς να δεις μια τόσο βαριά και στενάχωρη ταινία.
Με ποιον να την δεις : Μόνος.
Μην την δεις με : Με χαρούμενα και πρόσχαρα άτομα που δεν θέλουν σκοτούρες στο κεφάλι τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου