Υπόθεση : Ο Hubert (Xavier Dolan) είναι ένα έφηβο αγόρι που συμπεριφέρεται στην μητέρα του μόνο με περιφρόνηση και βλέπει σε αυτή μόνο τις κακόγουστες διακοσμήσεις της και την τσαπατσούλικη συμπεριφορά της. Μπερδεμένος από την σχέση αγάπης/ μίσους που έχει με την μητέρα του που τον κατακλύζει μέρα με την μέρα, ο Hubert περνά από τα μυστήρια της ενηλικίωσης, τις καλλιτεχνικές ανακαλύψεις, τις υλιστικές εμπειρίες, το άνοιγμα σε νέες φιλίες και τον εξοστρακισμό. Η πολυτάραχη σχέση που έχει με την μητέρα του ξετυλίγεται και μας παρουσιάζει με άγρια οργή τα υπό κατάρρευση συναισθήματα που τρέφουν ο ένας για τον άλλον.
Με μια κουβέντα : Ήταν ήδη 20 χρονών και είχε πάει στις Κάννες…. Δυο φορές κιόλας. Εγώ να τα βλέπω αυτά!
Γενικά : Καταρχήν, ας θυμηθούμε τι είχα πει στο ¨Les amour imaginioner¨ την δεύτερη ταιναι του Dolan. Εκεί είχα πει ότι είμαι ερωτευμένος με τα μαλλιά του, σε αυτή την ταινία που γυρίστηκε 2 χρόνια (?) πιο πριν έχω να πω το αντίθετο. Μετριότητα το μαλλάκι Dolan, περίμενα περισσότερα από εσένα. Ως σκηνοθέτης όμως αγαπητέ Dolan ηχώ να πω ότι σε σέβομαι και πλέον περιμένω με ανυπομονησία τις επόμενες δουλείες σου. Αγαπητέ αναγνώστη μην ξαφνιάζεσαι, σκέψου ότι είναι 22 χρονών και έκανε δυο ταινίες, που πήγαν στις Κάννες, κέρδισαν ένα σωρό βραβεία και τον κάναν ένα από τα πιο υποσχόμενα ταλέντα του σινεμά! Η συγκεκριμένη ταινία δε ήταν η πρώτη που απέσπασε οκτάλεπτο όρθιο χειροκρότημα από τους παρευρισκομένους των Καννών και αυτό γιατί η ταινία είναι, κακά τα ψέματα, αληθινή, όπως και η επομένη ταιναι του. Εδώ έχουμε ένα παλικάρι που τον υποδύεται ο ίδιος ο Dolan και σαν έφηβος που σέβεται τον εαυτό έχει κατακλυστεί από ένα σωρό ορμόνες που χορεύουν σάμπα στο κεφάλι του. Έτσι είναι λίγο νευρικός, λίγο ξινός, λίγο σνομπ, λίγο από όλα με λίγα λόγια και πού ξεσπά τα νεύρα του; Μα φυσικά στην δόλια μάνα! Μην μπερδευτείς από τον τίτλο του έργου, δεν την σκότωσε την γυναίκα, απλά της έβγαλε την πιστή, το ένα του μύριζε, το άλλο του βρώμαγε, βέβαια και η μανούλα ήταν λιγάκι χτυπημένη από τον Θεό, αλλά και πάλι η συμπεριφορά του Dolan ήταν κατά την άποψη μου ελαφρώς τραβηγμένη. Από την άλλη όμως κάτσε και σκέψου μαζί μου, μήπως εσύ και εγώ στην εφηβεία μας ήμασταν καλύτεροι από τον Dolan; Είχα εγώ κάτι νεύρα… Τέλος πάντων η ταινία είναι κοινωνική, δεν θα γελάσεις, δεν θα κλάψεις, απλά θα κάθεσαι και θα βλέπεις έναν έφηβο να κακολογεί και να ουρλιάζει με την πρώτη ευκαιρία και μια μάνα που κάθεται υπομένει, ουρλιάζει και αυτή λίγο, αλλά κυρίως υπομένει. Η σκηνοθεσία είναι πολύ όμορφη, ο Dolan έχει αυτό το ωραίο κόλλημα με τα αργά πλανά και την ωραία μουσική στο βάθος, όπως κάνει και ο Wong Kar-wai, αλλά ας μην κάνουμε τέτοιες συγκρίσεις, δεν λέει. Από μουσική, τα ορχηστρικά κομμάτια είναι καλούτσικα, αλλά το ¨Tell Me What To Swallow¨ και το ¨Noir désir¨ είναι τα μόνα τραγούδια του έργου και έξυπνα τοποθετημένα σε δυο άρτιες σκηνοθετικά σκηνές με τα αργά πλανά να εναλλάσσονται με κάποια πιο γρήγορα. Οι ορμήνιες ήταν καλές, ο Dolan ελαφρώς πιο υστερικός από όσο θα τον ήθελα, η Anne Dorval ήταν άψογη στον ρόλο της μάνας και όλοι οι υπόλοιποι είχαν μικρότερους ρόλους οπότε δεν ασχολιόμαστε. Λοιπόν η ταινία είναι καλή, μας παρουσιάζει πως ήμασταν στην εφηβεία μας και πως ταλαιπωρούσαμε τους γονείς μας, με μια δόση υπερβολής βέβαια αλλά μην ξεχνάς πως πρόκειται για ταιναι.
Η Ατάκα : Hubert: «Τι θα έκανες αν πέθαινα σήμερα»
Chantale: «Θα πέθαινα αύριο»
Ποιον θα έπαιζα : Όλοι μας έχουμε παίξει τον ρόλο του Hubert, ίσως όχι τόσο εγωιστικά αλλά και πάλι, όλοι μας ήμασταν κάποτε έφηβοι!
Αγαπημένη σκηνή : Μου άρεσαν οι δυο σκηνές με τα τραγούδια που λέω πιο πάνω, από άποψη σκηνοθεσίας, αλλά η σκηνή όπου η μητέρα του Hubert βρίζει από το τηλέφωνο τον διευθυντή του σχολειού, είναι σίγουρα η πιο δυνατή σκηνή του έργου.
Χειρότερη σκηνή : Δεν μου άρεσε που ο Dolan ούρλιαζε τόσο πολύ, οκ καταλαβαίνω ότι έχεις νεύρα, αλλά κάλμα και λίγο, θα κλείσει η φωνή σου από τις τσιρίδες!
Δες την : Γιατί έχει όμορφη σκηνοθεσία και το σενάριο μιλάει για ένα πρόβλημα που βρίσκεται σε κάθε σπίτι.
Μην την δεις : Αν δεν σου αρέσουν οι Γαλλικές ταινίες.
Με ποιον να την δεις : Μονός ή με το νευρόσπαστο αδελφό σου που έχει μπει στην εφηβεία.
Μην την δεις με : Την μάνα σου, γιατί μπορεί να αρχίσει να θυμάται τα δικά σου κατορθώματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου