Υπόθεση : Η Eve Harrington (Anne Baxter) είναι ένα απλό ταπεινό κορίτσι που έχει σαν είδωλο της την μεγάλη σταρ Margo Channing (Bette Davis), έτσι κάθε βράδυ παρακολουθεί την παράσταση της Margo και ανυπομονεί να την γνωρίσει. Κάπως έτσι γνωρίζει την Karen, φίλη της Margo και σύζυγο του σεναριογράφου Lloyd Richards. Με αυτή την πολύτιμη επαφή η Eve μπαίνει μέσα στον κύκλο της μεγάλης σταρ και εργάζεται ως βοηθός της. Λίγο αργότερα όλοι βλέπουν ότι η καλοκάγαθη συμπεριφορά της και η απίστευτη προθυμία της Eve κρύβουν έναν άλλο απώτερο σκοπό.
Με μια κουβέντα : Ξεδιάντροπη
Γενικά : Ας γυρίσουμε λιγάκι τον χρόνο και ας πάμε πίσω 61 χρόνια, εκεί συναντάμε την κλαμουράτη Bette Davis με εκείνα τα τεράστια μάτια της που τραβούσαν τα βλέμματα σαν μαγνήτης. Αυτή η ταινία για την Davis ήταν η σανιδά σωτηρίας που χρειαζόταν για να ξαναβγεί στο κινηματογραφικό στερέωμα ύστερα από μια σειρά άτυχων επιλογών. Το συμπέρασμα που ηχώ βγάλει για αυτή την γυναίκα μέσα από τις ταινίες όπως το ¨What Ever Happened to Baby Jane¨ είναι πως ναι μεν ήταν μια απίστευτα ταλαντούχα ηθοποιός, αλλά παράλληλα πρέπει να ήταν και λίγο σκύλα με τους πρωταγωνιστείς της, δεν νομίζω να έκανε καμιά ταινία που να μην πλακώθηκε, έστω με έναν φωτιστή. Τέλος πάντων, η ταινία μας εξιστορεί, με λίγο αργούς ρυθμούς, ένα φαινόμενο αρκετά γνώριμο στους καλλιτεχνικούς κύκλους. Η ιστορία μας μιλά για μια ταπεινή παιδούλα, καλοκάγαθη και θρήσκα, ένα κοριτσάκι που στόμα είχε και μιλιά δεν είχε, το μόνο που της άρεζε ήταν να θαυμάζει το είδωλο της. Λίγο με την καλοσύνη της, λίγο με το γλείψιμο που έριξε σε ολους, κατάφερε και μπει στα μεγάλα σαλόνια της υψηλής κοινωνίας και του κινηματογράφου. Πολύ σύντομα και με την βοήθεια παράπλευρων απωλειών βγήκε και στο θέατρο και μέσα σε μια νύχτα έγινε μεγάλη σταρ και όλα αυτά χάρη στην αλάνθαστη τεχνική: ¨Πατώντας επί πτωμάτων¨. Μια ιστορία λοιπόν που μας είναι πραγματικά οικεία και καθόλου εξωπραγματική. Μπορεί όλα όσα γίνονται στο έργο να διαρκούν πολύ περισσότερο από όσο θα έπρεπε και να είναι ελαφρώς πιο βαρετά, αλλά πιστεύω οτι με αυτό τον τρόπο δένεσαι περισσότερο με την ιστορία και με τους χαρακτήρες, έτσι ώστε να εύχεσαι να σπάσει το πόδι της η ταπεινή παιδούλα, που έπαιζε τους πάντες στα δάχτυλα της. Οι ερμηνείες ήταν φυσικά εκπληκτικές, τέτοιες παλιές ταινίες βασίζονται μόνο στο σενάριο και στην ερμηνεία, έτσι, εδώ έχουμε το βαρύ πυροβολικό Bette Davis και Anne Baxter, στο έργο θα δεις και την Marilyn Monroe σε έναν από τους πρώτους ρόλους της καριέρας της, που την καθιέρωσαν ως την χαζή Barbie! Η ταινία κέρδισε 6 Oscar μεταξύ άλλων και εκείνο για την Καλύτερη Ταινία της Χρονιάς, οπότε είναι σαν να έχει πάνω της την χρυσή σφραγίδα του Hollywood.
Η Ατάκα : Margo Channing: «Δώστε τις ζώνες σας, θα είναι μια ταραχώδης νύχτα»
Ποιον θα έπαιζα : Όπως και τώρα έτσι και έργο θα έπαιρνα τον ρόλο του Addison DeWitt.
Αγαπημένη σκηνή : Μου άρεσε πάρα πολύ η τελευταία σκηνή όπου βλέπουμε πως υπάρχουν πάρα πολλές κοπέλες σαν την Eve Harrington.
Χειρότερη σκηνή : Δεν μου άρεσαν οι σκηνές με τον Gary Merrill, έχω την αίσθηση ότι δεν έπαιξε καθόλου φυσικά.
Δες την : Για να δεις μια παλιά και καλή ταινία από την χρυσή εποχή του Αμερικανικού κινηματογράφου.
Μην την δεις : Αν πολύ απλά δεν θες να δεις μια ασπρόμαυρη ταινίας μιας παλιάς και ξεχασμένης εποχής.
Με ποιον να την δεις : Μονός σου.
Μην την δεις με : Την ταπεινή βοηθό σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου