fwto

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

The Hobbit: An Unexpected Journey



Υπόθεση :  Ο Bilbo Baggins (Martin Freeman ) περνούσε όλη του την ζωή ήρεμα και χωρίς τίποτα το τρομερό να του συμβαίνει και ήταν ευτυχισμένος έτσι, μέχρι την στιγμή που την πόρτα του χτύπησε ο μάγος Gandalf (Ian McKellen ) και η παρέα του που απαρτιζόταν από δεκατρείς νάνους. Ο λόγος της επίσκεψης τους είναι πως ψάχνουν έναν ¨κλέφτη¨ να τους βοηθήσει στην αποστολή τους. Βλέπετε, ο αρχηγός της ομάδας είναι ο Thorin (Richard Armitage) κληρονόμος του Βασιλείου του Erebor, του μοναχικού βουνού, που διάβασε τα σημάδια και κατάλαβε πως ο καιρός ήρθε για να πάρει πίσω την κληρονομία του πατέρα του από τον τρομερό δράκο Smaug, που κατέκτησε το βουνό χρόνια πριν.

Με μια κουβέντα :  Όπως είπε και ένας ξάδελφος μου: «Πάρα πολύ καλή, μα πάρα πολύ καλή, πραγματικά.»

Γενικά : Και εγώ δεν θα διαφωνήσω φυσικά, βασικά δεν νομίζω κάποιος φαν της τριλογίας του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών ή των βιβλίων θα μπορούσε να διαφωνήσει στο ότι η ταινία ήταν εξαιρετική. Γύρω στο 2008 είχε ξεκινήσει η δημιουργία της ταινίας και δεν αναφέρω γυρίσματα και τέτοια, ούτε καν, σας μιλώ για σενάρια, για σκίτσα και για γενικευμένες ιδέες που είχε ο Guillermo del Toro, ο τότε σκηνοθέτης της ταινίας. Όπως καταλαβαίνεις η ταινία ήταν προκαθορισμένη να βγει πιο σύντομα αλλά συνέβησαν πολλά, η τύπου πτώχευση της MGM, πάρα πολλές γραφειοκρατικές καθυστερήσεις και πολλά άλλα, έκαναν τον αγαπητό del Toro να παρατήσει το σχέδιο, γιατί σου λέει έχει και αλλού δουλειές το παλικάρι. Έτσι την σκηνοθεσία ανέλαβε ο Peter Jackson και δεν νομίζω να αμφισβητήθηκε από κανέναν, παρόλα αυτά ο del Torο έμεινε στα μετόπισθεν σαν σύμβουλος. Να μην στα πολυλογώ η ταινία ήταν να γίνει σε δυο μέρη αλλά τελικά αποφασίστηκε να γίνει τριλογία, με το δεύτερο μέρος να βγαίνει το Δεκέμβριο του 2013και το τρίτο να προβληθεί κάπου στο καλοκαίρι του 14. Έχοντας διαβάσει το βιβλίο είχα την αίσθηση ότι το όλο εγχείρημα δεν θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί και το βιβλίο είναι σχετικά μικρό, για να γίνει τριλογία και δεν έχει την δράση που είχε ο Άρχοντας, τουλάχιστον έτσι θυμάμαι, μπορεί να κάνω και λάθος. Τέλος πάντων, έχοντας δει την ταινία μπορώ να σας πω αυτό, που θα σας πει ο οποιοσδήποτε που είδε το έργο, ότι δηλαδή ήταν αρκετά καλό, αλλά λίγο στην αρχή κούρασε. Αυτό είναι η μεγάλη αλήθεια και το μόνο ελάττωμα του έργου. Τα πρώτα σαράντα λεπτά είναι ίσως τα πιο ανιαρά, στα όποια γίνεται εξιστόρηση παλαιότερων γεγονότων, γίνεται η γνωριμία μας με τον Bilbo, μετά είδαμε τον ερχομό του Gandalf, των νάνων και της μεγάλης σκηνής στην τραπεζαρία. Έχοντας αντέξει αυτό, ο θεατής θα αφεθεί σε ένα ακόμα ταξίδι στην Μέση Γη, που δεν θα τον απογοητεύσει καθόλου. Ίσως ένας σκληροπυρηνικός φαν των βιβλίων να διαφωνήσει με ορισμένα πράγματα, αλλά κατά την γνώμη μου, καλύτερα να δώσουμε τόπο στην οργή, για το υπέροχο συναίσθημα που είχαμε όλοι όταν ξαναείδαμε τον Gandalf, τον Frodo, τον Elrond και την Galadriel. Για τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών μας δεν έχω να πω κάτι κακό, όπως καταλαβαίνεται, ο Ian McKellen ήταν ταυτόχρονα μεγαλοπρεπής και ταπεινός, καθώς  για άλλη μια φόρα γίνεται ο οδηγός μας. Η Cate Blanchett ίσως ακόμα πιο μαγική από την προηγούμενη εμφάνιση της στον Άρχοντα, πράγμα που ίσως να οφείλεται στο τρόπο με τον οποίο εμφανίζεται για πρώτη φόρα στο έργο. Πραγματικά δεν νομίζω να υπάρχει γυναίκα να που να μπορεί να ενσαρκώσει με καλύτερο τρόπο την Galadriel. Και φυσικά δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω το μεγάλο πυροβολικό, τον Christopher Lee που έρχεται να αναβιώσει, έναν από τους πιο διεφθαρμένους και διπρόσωπους ήρωες του κινηματογράφου. Φυσικά μια τέτοια ταινία δεν θα μπορούσε να σταθεί στις ερμηνείες, για αυτό έχουμε μπροστά μας ένα έργο με ίσως τα καλύτερα εφέ που έχουμε δει. Δεν θα μιλήσω για τα τοπία που σου κύβων την ανάσα, όπως το βασίλειο του Erebor ή το Rivendell, θα σου μιλήσω για τα εκπληκτικά εφέ των πέτρινων γιγάντων, των αετών και των Orc, που έδειχναν τόσο ρεαλιστικά που ήταν τρομερά, αν κάτσουμε να το σκεφτούμε. Κλείνοντας το Hobbit θεωρείται και είναι, μια από τις καλύτερες ταινίες της χρόνιας που μας πέρασε, ένα οπτικό θέαμα που κόβει την ανάσα με τα καλοδουλεμένα εφέ του, που σε παρασύρει με την γνώριμη νοσταλγική μουσική του Howard Shore, σε καθηλώνει με την περιπετειώδης πλοκή του και σε γεμίζει συγκίνηση φέρνοντας σε κοντά σε γνώριμους και αγαπημένους ήρωες.

Η Ατάκα : Gandalf: «Το αληθινό κουράγιο δεν φαίνεται όταν πρέπει να αφαιρέσεις μια ζωή, αλλά όταν πρέπει να την χαρίσεις.»

Ποιον θα έπαιζα :  Και ποιος δεν θα ήθελε να κάνει τον Gandalf?

Αγαπημένη σκηνή :  Δεν ξέρω ρε παιδιά, εγώ έχω κολλήσει στην σκηνή που εμφανίζεται η Galadriel.

Χειρότερη σκηνή : Δεν έχω.

Δες την :  Γιατί ήρθε η ώρα να γυρίσεις στην Μέση Γη.

Μην την δεις :  Γιατί δεν σου αρέσουν οι περιπέτειες φαντασίας και γιατί δεν έχεις δει την τριλογία του Άρχοντα.

Με ποιον να την δεις :  Μόνος ή με κάποιον άλλον φαν της σειράς.

Μην την δεις με :  Την μαμά σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ShareThis