Υπόθεση : Τρελαμένος από την θλίψη ύστερα από την αυτοκτονία της γυναίκας του ο Paul (Marlon Brando) γυρνά στους δρόμους του Παρισιού με σκοπό να βρει ένα διαμέρισμα. Κατά την αναζήτηση του, συναντά την Jeanne (Maria Schneider) ένα άγνωστο κορίτσι, που εμφανίζετε ξαφνικά στο διαμέρισμα που κοιτούσε. Μετά από μια σκηνή πάθους και ερώτα, ο Paul νοικιάζει το διαμέρισμα και πηγαίνει να οργανώσει την κηδεία της γυναίκας του. Παράλληλα τα απογεύματα θα συνηθίσει να συχνάζει μαζί με το μυστηριώδης κορίτσι, στο καινούργιο του διαμέρισμα, όπου ο μοναδικός κανόνας είναι πως δεν πρέπει να ανταλλάξουν πληροφορίες για τους εαυτούς τους. Όχι ονόματα εδώ! Σε εκείνο το διαμέρισμα ο Paul θα ατιμάσει την Jeanne με κάθε πιθανό τρόπο και όταν βαρεθεί πια με το κορμί της, θα προσπαθήσει να κερδίσει το μυαλό της, προσφέροντας της έναν συμβατικό γάμο.
Με μια κουβέντα : Μπου χουουουουου!!!
Γενικά : Μέσα στο μυαλό μου είχα πάντα την σκέψη, ότι οι Ιταλικές ταινίες… μάλλον οι ταινίες που έχουν γυριστεί από Ιταλό σκηνοθέτη, έχουν πάντα μέσα τους, τόσο πολύ σεξ και σε τόσες πολλές μορφές του, που όλο αυτό φτάνει για να καταστρέψει την ταινία. Έτσι δεν έχω δει και δεν πολύ τρελαίνομαι να δω καμία Ιταλική ταινία. Φυσικά θα αναρωτιέσαι που κολάει όλο αυτό το παραλήρημα. Ο σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο Ιταλός Bernardo Bertolucci, του οποίου άλλη δουλειά δεν έχω δει και όποτε η άποψη μου για τους Ιταλούς σκηνοθέτες και το σεξ είναι καθαρά μια ιδέα στο μυαλό μου και όχι ένα αληθινό γεγονός. Βλέποντας όμως αυτή την ταινία, η ιδέα για το σεξ και τους Ιταλούς ζωντάνεψε και πάλι, καθώς βλέπουμε συνεχώς μια νέα κοπέλα να υποκύπτει σε οποιαδήποτε διαστροφική και υποτιμητική φαντασίωση που έχει ο 40αρης ¨σύντροφος¨ της. Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι είναι μια ταινία σταθμός στην ιστορία του σινεμά αλλά και στην καριέρα του Marlon Brando. Το 1973 η ταινία θεωρούταν βλασφημία και η προβολή της είχε απαγορευτεί στις περισσότερες χώρες. Τώρα το 2010 έχοντας δει πολλές προσβλητικές ταινία, μπορώ να πω ότι το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι δεν με σόκαρε για τις σεξουαλικές σκηνές του, αλλά με θορύβησε η δεκτικότητα του χαρακτήρα της Jeanne, που υπόμενε ότι σεξουαλική διαστροφή την υπόβαλε ο Paul. Μια ταινία που κρατά δυο γεμάτες ώρες, μπορεί να κουράσει αρκετά και η συγκεκριμένη με κούρασε, προσωπικά δεν την βρήκα ενδιαφέρουσα, αλλά ψεύτικη και ουτοπική (με την κακή έννοια). Στα τέλη του καλοκαιριού ξαναβγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες και πολύ πιθανόν να επανακυκλοφορήσει σε dvd.
Η Ατάκα : Paul: «Φθηνή, αναθεματισμένη, γαμημένη, ξεχασμένη από τον θεό πουτάνα, εύχομαι να σαπίσεις στην κόλαση.»
Ποιον θα έπαιζα : Κανέναν φυσικά!
Αγαπημένη σκηνή : Η αλήθεια είναι πως δεν είναι η αγαπημένη μου, απλά είναι η πιο αξιοπρόσεκτη σε ολόκληρη την ταινία…. Η σκηνή με το βούτυρο…..
Χειρότερη σκηνή : Στην αίθουσα χορού και λίγο αργότερα στον δρόμο. Πώς κατάφερα και δεν την σταμάτησα την ταινία από την βαρεμάρα μου, είναι θαύμα.
Δες την : Για τον Marlon Brando
Μην την δεις : Γιατί κρατά πολύ και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να βαρεθείς. Επίσης οι ερωτικές-σαδιστικές σκηνές μπορεί να σε ξενίσουν ή ακόμα χειρότερα να σε αηδιάσουν.
Με ποιον να την δεις : Με την κοπέλα σου.
Μην την δεις με : Με κανέναν χήρο 40αρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου