fwto

Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

The Red Violin


Υπόθεση : Το κόκκινο βιολί, ένας αστικός μύθος για τους ανθρώπους της κλασσικής τέχνης βρίσκετε αυτή την στιγμή στο Μόντρεαλ. Ένα βιολί κατασκευασμένο τον 17ο αιώνα, από τον διάσημο Nicolo Bussotti, ο οποίος έφταιξε αυτό το αριστούργημα μετά το θάνατο της γυναίκας του. Κατά την διάρκεια της δημοπρασίας βλέπουμε σε flash back όλη την πορεία του βιολιού μέσα στο χρόνο και στον τόπο. Τον 17ο αιώνα στην Ιταλία, τον 18ο μέσα σε ένα Αυστριακό μοναστήρι, τον 19ομε έναν ξακουστό βιολιστή στην Οξφόρδη και έπειτα στην Κίνα κατά την πολιτιστική επανάσταση του Μάο και μετά πάλι πίσω στο παρόν και στο Μόντρεαλ, όπου ένας συλλέκτης προσπαθεί να κατοχυρώσει την ταυτότητα του βιολιού και να διαλευκάνει τα μυστήρια της κατασκευής του.


Κατηγορία ταινίας : Ταξίδι στο χρόνο.


Γενικά : Μια από τις πρώτες ταινίες που είδα στην έφηβη ζωή μου και πραγματικά με ενθουσίασε, ακόμα και τώρα μετά από αρκετά χρόνια συνεχίζει να με καθηλώνει καθώς την βλέπω και να βυθίζομαι στο ταξίδι της. Αυτή η ταινία έχει εξαιρετική μουσική, για την ακρίβεια κέρδισε και το Oscar για την καλύτερη μουσική σε ταινία, πράγμα απολύτως φυσιολογικό καθώς το Soundtrack του έργου είναι μαγευτικό. Η ταινία ξεκινά στην Ιταλία τον 17ο αιώνα, όπου η γυναίκα του κατασκευαστή του βιολιού είναι έγκυος και ζητά από την υπηρέτρια, να της πει την μοίρα της, έτσι λοιπόν οι υπηρέτρια της εξηγεί τα πέντε χαρτιά, που διάλεξε. Τα χαρτιά όμως δεν ανοίγονται όλα αμέσως και αυτό ίσως να είναι αυτό που με κέρδισε στην ταινία. Ο σκηνοθέτης θέλησε να μας αποκαλύπτονται τα χαρτιά μέσω αναδρομικών εικόνων στην Ιταλία του 17ο αιώνα, όταν το βιολί περνούσε σε άλλα χέρια και καταστάσεις στο μέλλον. Με λίγα λόγια, τα χαρτιά αντί να λένε το μέλλον της γυναίκας, λένε την μοίρα του βιολιού, αλλά για το πώς συνδέονται αυτά τα δυο, πρέπει να δεις την ταινία. Έτσι λοιπόν μέσα από ένα ταξίδι στο χρόνο το βιολί καταλήγει, μετά από την Αυστρία, την Αγγλία και την Κίνα, στο Μόντρεαλ του Καναδά, όπου γίνετε μια δημοπρασία και άνθρωποι από όλα αυτά τα μέρη που βρέθηκε το βιολί, έχουν έρθει για να το αποκτήσουν, γιατί για τον καθένα έχει διαφορετική σημασία. Η ταινία μπορεί να κρατά 2 ώρες αλλά κυλάνε σαν νερό, από άποψη φωτογραφίας και σκηνοθεσίας είναι καταπληκτική, όπως και το σενάριο, που μεταμορφώνετε ανάλογα την εποχή που συναντάμε. Μέσα στην ταινία εκτός από την εκπληκτική μουσική, θα ακούσεις 4 διαφορετικές γλώσσες, μια για κάθε τόπο που βρέθηκε το βιολί. Κλείνοντας το μόνο που θα πω, είναι πως το κόκκινο βιολί είναι μια ταινία που θα συναρπάσει και θα ξυπνήσει πάθη, γιατί όπως έλεγε και το σλόγκαν του έργου: «Το πάθος είναι αιώνιο».


Ποιον θα έπαιζα : Θα έκανα την υπηρέτρια που λέει την μοίρα του βιολιού!


Αγαπημένη σκηνή : Το καλύτερο μου ήταν όταν γυρνούσαμε στο παρελθόν και βλέπαμε την υπηρέτρια να λέει τα χαρτιά στην γυναίκα του κατασκευαστή του βιολιού και μέσα από το τι έλεγαν τα χαρτιά, βλέπαμε την ζωή του βιολιού.


Χειρότερη σκηνή : Όταν στην Κίνα αναγκάζουν τους μουσικούς της δυτικής τέχνης να καταστρέψουν τα μουσικά τους όργανα.


Δες την : Για την μαγευτική μουσική του, για την ιστορία του, για το πολύ ενδιαφέρον τέλος του, όπου μας εξηγείτε και η σύνδεση βιολιού – γυναίκας και για τις ερμηνείες όλων των ηθοποιών πού ήταν εξαιρετικές.


Μην την δεις : Για την μέτρια ερμηνεία του Samuel Jackson, ο οποίος ήταν το μόνο πράγμα που δεν μου άρεσε στο έργο.


Με ποιον να την δεις : Με την κοπέλα σου. Θα την λατρέψει και θα σε λατρέψει.


Μην την δεις με : Άτομα που δεν έχουν καμία συναισθηματική πλευρά και δεν ενδιαφέρονται ιδιαιτέρως για την μουσική.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ShareThis