Taking Lives

Υπόθεση : Η Illeana Scott (Angelina Jolie), είναι μια πράκτορας ειδικευμένη στην σκιαγράφηση προσωπικότητας των κατά συρροή δολοφόνων, που καταφθάνει στο Μόντρεαλ, προκειμένου να συμβάλει στην σύλληψη ενός άντρα που οικειοποιείται την ταυτότητα όσων σκοτώνει. Η ερωτική έλξη που αισθάνεται για τον αυτόπτη μάρτυρα της τελευταίας δολοφονίας βάζει σε κίνδυνο την επιχείρηση

Κατηγορία ταινίας : Προφανές.

Γενικά : Πες ότι θέλεις εμένα δεν με νοιάζει, εμένα η ταινία σε γενικές γραμμές μου άρεσε, εκτός φυσικά από το γεγονός, πως ήξερα ποιος είναι ο δολοφόνος πολύ πριν δω την ταινία, απλά και μόνο βλέποντας την αφίσα της ταινίας. Είναι καθαρή λογική αν η Angelina είναι η πράκτορος, τότε απολύτως φυσιολογικά ο Ethan Hawke είναι ο παρανοϊκός δολοφόνος. Βάζω λοιπόν την ταινία και βλέπω το πιο βαρετό intro σε ταινία με δυο πιτσιρίκια να το παίζουν επαναστάτες χωρίς αιτία και να ξανοίγονται στην εξοχή, όλα αυτά μέχρι την στιγμή που ο ένας σπρώχνει τον άλλο πάνω σε ένα φορτηγό. Έχοντας μείνει με το στόμα ανοιχτό, γιατί το μυαλό μου δεν πήγε καθόλου εκεί, αποφάσισα να δώσω μια δεύτερη ευκαιρία στο έργο και να το ολοκληρώσω, στην τελική έχω δει πολύ χειρότερες ταινίες. Το σενάριο αν και έχει πολύ καλές εξηγήσεις για τον τρόπο που γίνονται οι φόνοι, βάζει τον Hawke ως έναν αυτόπτη μάρτυρα μιας δολοφονίας, άλλα είναι πεντακάθαρο πως εκείνος έκανε όλη την δουλειά, άλλα από ότι φαίνετε η αστυνομία του Καναδά είναι τέλος κλάιν. Βέβαια κάποια στιγμή μπαίνει στην υπόθεση και ο Kiefer Sutherland, ο οποίος λέει γύρω στης 4 ατάκες και γενικώς πέρασε και δεν άγγιξε, αλλά κατάφερε να ταράξει ελαφρώς τα νερά. Η σκηνοθεσία σκοτεινή και μουλωχτή, με πολλά πλάνα των παραμορφωμένων νεκρών, αλλά και με αρκετά με το στήθος της Angelina φάτσα κάρτα, παρεμπιπτόντως μου άρεσε πιο πολύ από ότι στο ¨Salt¨. Το παίξιμο των ηθοποιών ήταν καλό, η Angelina ταμάμ για τον συγκεκριμένο ρόλο, αλλά ο Hawke ήταν λίγο παράταιρος στο παίξιμο του, δεν ξέρω ίσως να φταίει ότι όλος ο κόσμος είχε ψυλλιαστεί ότι ήταν εκείνος ο δολοφόνος και εκείνος προσποιούταν το αντίθετο και μάλλον όλο αυτό κούραζε το κοινό. Τέλος πάντων δεν είναι και η καλύτερη ταινία στο είδος της, αλλά παρόλα αυτά παρέχει στο κοινό μια αγωνία και ένα σασπένς, που την κάνουν άξια για της δώσεις λίγη σημασία.

Ποιον θα έπαιζα : Δεν θα ήθελα να κάνω τον Hawke, πολύ προβλέψιμος χαρακτήρας, από την άλλη να κάνω την Jolie δεύτερη φορά στον ίδιο μήνα, λίγο τραβηγμένο…. Δεν ξέρω….

Αγαπημένη σκηνή : Η πρώτη σκηνή, αφού πρώτα ξεπέρασα την βαρεμάρα, από εκεί και μετά είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό.

Χειρότερη σκηνή : Η σκηνή όπου η Angelina έτρωγε το φαγητό της και μπροστά της είχε ένα σωρό φωτογραφίες των θυμάτων του δολοφόνου.

Δες την : Για την Angelina, για τον Hawke, για το στήθος της Angelina, για τα μονίμως ανοιχτά χείλια της, για το λογικό σενάριο και για τις ερμηνείες των δεύτερων χαρακτήρων αλλά και της Jolie.

Μην την δεις : Για το υπερβολικό παίξιμο του Hawke που φώναζε: «ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ, ΠΙΑΣΤΕ ΜΕ!!!»

Με ποιον να την δεις : Αν η κοπέλα σου δεν έχει πρόβλημα λίγο τα αίματα, λίγο τα παραμορφωμένα πτώματα, τότε δείτε την μαζί.

Μην την δεις με : Με κάποιον ύποπτο τύπο, που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι δολοφόνος.